На Верхнядзвіншчыне адбыўся турыстычны злёт

Актуально Наш край

У Лісне адбылася самая яркая і шматлюдная падзея спартыўнага жыцця Верхнядзвіншчыны — раённы маладзёжны турысцкі злёт. На працягу трох дзён на беразе возера было па-сапраўднаму горача ад спартыўнай рызыкі, упартай барацьбы і перажыванняў.

IMG_1947

20 каманд арганізацый і прадпрыемстваў спаборнічалі не толькі ў спартыўных, але і ў творчых і жартоўных конкурсах.
Сёлета сустрэча праходзіла ў новым фармаце — каманды перанесліся ў першабытнае грамадства з усёй адпаведнай атрыбутыкай. Усе творча падышлі да ўладкавання свайго лагера. У ход ішлі шкуры жывёл, чарапы і косці. Як і належыць, у кожным племені былі абраны правадыр, шаман, скво-гаспадыня, спаборнічалі між сабой следапыты, паляўнічыя, мастакі і захавальнікі агню. Касцюмы прыдумляліся і ствараліся самімі ўдзельнікамі. І пастараліся на славу ўсе.

IMG_1157
Пачатак баталіям паклаў трыятлон, удзельнікам якога давялося пераадолець 5 кіламетраў на ровары, страляць з пнеўматычнай вінтоўкі і праплысці 50 метраў. Лепшы вынік паказала каманда райспажыўтаварыства (племя «Зубры»), на другім апынуліся спартсмены СП «Дрысенскі» («Сар’янскія бабры»), на трэцім – каманда жылкамунгаса («Маманты»).
Другі дзень адкрыла турысцкае ралі. На лясной трасе ўдзельнікаў чакалі пераправы і пошук кантрольных пунктаў, іспыты на веданне роднай прыроды і гісторыі раённай сталіцы. Тут лідарамі сталі каманды сельгаспрадпрыемстваў. Усіх супернікаў абышла каманда ААТ «Шайцерава» (племя «Віславухія»), другое месца занялі «Лясныя совы» («Антонава-Агра»), на трэцяе выйшлі «Львы» («Прудзінкі»).

IMG_1530
Самымі трапнымі аказаліся таксама шайцераўцы, якія заваявалі перамогу ў дартсе. На другім месцы — каманда Верхнядзвінскага РГС («Бізон»), на трэцім – Луначарскага ДІ «Луначары».
На працягу двух дзён ішла барацьба і на валейбольнай пляцоўцы – дамбайскі валейбол (гульня праз непразрыстую сетку) праходзіў па алімпійскай сістэме. У фінале за званне лепшых змагаліся каманды жылкамунгаса, «Вужыца-Агра» («Рысі») і «Шайцерава». І зноў на першым месцы шайцераўцы, дзе каманду сёлета ўмацавалі сваім удзелам турысты-асы Язерскія.

IMG_1152
У конкурсе мастацкай самадзейнасці майстэрствам пераўзышлі ўсіх удзельнікі племені «Бізон», другое месца падзялілі «Сокал» (ААТ «Сакалоўшчына») і «Малпы» («Інвет»), трэцяе — «Зубры» і «Луначары».
Спрыт і знаходлівасць паказалі прадстаўнікі плямёнаў у праходжанні жартоўнай турысцкай паласы перашкод. Каманды ААТ «Шайцерава», «Антонава-Агра» і Верхнядзвінскага льнозавода занялі першае, другое і трэцяе месцы адпаведна.

IMG_1485
Самым жа захапляльным спаборніцтвам стала перацягванне каната. Кемлівасць і сіла дапамаглі заваяваць перамогу камандзе ААТ «Бялькоўшчына» («Павукі»). Крыху саступілі ім «Шайцерава» і «Дрысенскі».
Пры падвядзенні вынікаў былі ўлічаны і паказчыкі гульні «Паляванне на маманта». У высочванні маманта, паляванні і падрыхтоўцы экзатычных страў самымі арганізаванымі і ўдачлівымі сталі племя “Віславухія” (ААТ “Шайцерава”); на другім месцы – “Сар’янскія бабры” (СП “Дрысенскі”), на трэцім – “Луначары” і “Львы”.
Па выніках турысцкага злёту на п’едэстал гонару падняліся каманды ААТ «Шайцерава» (1-е месца), райспажыўтаварыства (2-е месца) і ААТ «Антонава-Агра» (3-е месца).
Аддзел адукацыі, спорту і турызму, аддзел ідэалагічнай работы, культуры і па справах моладзі і раённае аб’яднанне прафсаюзаў выказваюць падзяку за дапамогу ў арганізацыі і правядзенні тур-злёту першаму намесніку старшыні райвыканкама У. У. Быкаву, старшыням сельгаспрадпрыемстваў і арганізацый, дырэкцыі паляўнічай гаспадаркі «Чырвоны Бор», ЦРБ і РАУС.

Сваімі думкамі і ўражаннямі аб турзлёце падзяліліся яго арганізатары і ўдзельнікі

В.БАГУШЭВІЧ,
намеснік начальніка аддзела адукацыі, спорту і турызму райвыканкама:
— Найперш, дзякуй суддзям. Ва ўмовах вялікага наплыву каманд і надзвычай насычанай праграмы су-дзейская калегія выдатна справілася са сваёй задачай. Усе віды праграмы былі праведзены на належным узроўні. Праўда, мне падаецца, што наступным разам варта было б прадугледзець паўзы дзеля звычайнага адпачынку як удзельнікам, так і суддзям.
Ю.ПАРФЁНАВА, суддзя:
— У гэтым годзе арганізатарамі было прынята рашэнне зрабіць турзлёт тэматычным. Спачатку сумняваліся: ці падтрымаюць каманды задумку? Але ўжо на адкрыцці ўсе сумненні зніклі. Мерапрыемства атрымалася яркім, каларытным і вясёлым. Думаю, у наступным годзе таксама зробім яго тэматычным. Улічваць будзем пажаданні каманд і суддзяў. Упэўнена: самае цікавае – яшчэ наперадзе!
А.БУБАЛА,
начальнік дыстанцый, суддзя:
— Я перакананы прыхільнік актыўнага адпачынку. Ладзіць пікнікі можна і па-за турзлётам. Зараз нямала людзей пакутуе ад гіпадынаміі, атлусцення. Нават маладым даводзіцца нямала часу праводзіць за кампутарам. Таму злёты і наперад не павінны абяцаць “расслабону”. Калі ж зменшыць колькасць відаў у праграме, то перавагу варта аддаць спорту будучыні – арыентаванню на мясцовасці, дзе гарманічна спалучаюцца фізічная, інтэлектуальная і псіхалагічная нагрузкі.
Што да ўражанняў ад сёлетняга злёту, хачу выказаць захапленне нашай моладдзю, яе мажорным настроем, фантазіяй і вытрымкай. Яшчэ б крыху ўважлівасці і кемлівасці – і ўсе два дзясяткі каманд сталі б прызёрамі, як гэта здарылася ў конкурсе арганізацыі турысцкага побыту. Не магу назваць ніводнай каманды, якая не заявіла б пра сябе з найлепшага боку.
Конкурсы выявілі і слабыя моманты ўдзельнікаў. Яны датычаць не фізічнай падрыхтоўкі. У праграме ралі была віктарына па гісторыі Верхнядзвінска. Сярэдні бал каманд аказаўся сярэдненькім. Шасцёрка ўдзельнікаў з дзесяці пытанняў не здолелі даць ніводнага правільнага адказу, і толькі камунальшчыкі адказалі на ўсе. Прызабыліся турысты і на веды, атрыманыя ў школе па прыродазнаўчых прадметах. Пры вызначэнні лекавых раслін большасць не змагла пазнаць іх.
Як намеснік старшыні раённай рады ТБМ я не ўтрымаўся, каб не папракнуць моладзь у непавазе да роднай мовы. Сёлета яна не была заўважана ў афармленні лагераў, не чуваць было беларускіх спеваў, замоў і заклінанняў варажбітак і вешчуноў. І нават назваць па-беларуску такія папулярныя зёлкі, як багун, крываўнік, верас не здолеў ніхто – называлі па-латыні…
Сёлета ў мяне юбілей – 40 год на раённых турысцкіх злётах у родным раёне. У кожнай камандзе – сябры, шмат маіх былых вучняў. Толькі чамусьці не было ў нашай дружнай грамадзе хлопцаў і дзяўчат з Каханавіч, каманды з элітарнага прадпрыемства МСЗ, загартаваных і мужных прадстаўнікоў з тых, што носяць пагоны. Будзем разлічваць на сустрэчу ў наступны раз.
Ф.МУХА,
удзельнік племені “Луначары”:
— Для мяне ўжо трэці год турзлёт з’яўляецца сямейным мерапрыемствам. Сёлета да нас далучыўся сын Мірон. Мы ўдзельнічаем у турзлёце за каманду Луначарскага Дома-інтэрната (там працуе жонка Алеся). Сам я працую на чыгунцы. Жывем у Полацку, але ніколі не забываем пра тое, што родам з Верхнядзвінскага раёна.
У першую чаргу, хочацца падзякаваць арганізатарам турзлёту. Два дні прынеслі незабыўныя ўражанні, добры настрой, зарад бадзёрасці. Нават сапсаванае надвор’е не змагло перашкодзіць святу.



Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *