Свята вёскi
Хто, як не вяскоўцы, ведаюць, што такое праца на зямлі, і хто, як не яны, умеюць цаніць рэдкія хвіліны адпачынку. А свята вёскі, якое днямі прайшло ў Шайцераве — добрая нагода, каб разам павесяліцца, адпачыць.
Продолжить чтение
Хто, як не вяскоўцы, ведаюць, што такое праца на зямлі, і хто, як не яны, умеюць цаніць рэдкія хвіліны адпачынку. А свята вёскі, якое днямі прайшло ў Шайцераве — добрая нагода, каб разам павесяліцца, адпачыць.
Продолжить чтение
В статье «От жары страдает даже хлеб», опубликованной в № 60 «Дзвінскай праўды» за 23 июля, начальник лаборатории Верхнедвинского хлебозавода Е. И. Сковородко, рассказала о влиянии нынешней аномально жаркой погоды на продукцию предприятия. Для ее лучшей сохранности дала некоторые рекомендации.
Продолжить чтениеВ последние годы, к сожалению, отмечается рост онкологических заболеваний в республике, в т. ч. и в нашем районе. Раковые заболевания женских половых органов занимают третье место в структуре онкозаболеваний у женщин после рака кожи и молочной железы. Рак часто развивается на фоне доброкачественных и предраковых заболеваний.
Продолжить чтениеМой отец, ветеран Великой Отечественной войны Иван Григорьевич Кочуров, родился в 1910 году в селе Люк (ныне — Ижевский район Удмуртии). Окончил церковно-приходскую школу. Работал на земле, вместе со всей семьей попал под раскулачивание, но через год уже имел статус «середняк». Служил в Красной Армии, уволился в запас в звании старшего сержанта.
Продолжить чтениеЗ успамінаў аб гадах ваеннага ліхалецця Марыі Мікалаеўны НАЛІВАШКА, якая нарадзілася ў 1921 годзе на хутары Ганы Асвейскага раёна.
Дзед мой і чацвёра яго сыноў выкупілі зямлю, лес, паставілі забудовы на 4 сям’і. Вырошчвалі збожжа і гародніну, трымалі пчол, касілі, выраблялі даматканыя палотны. Жылі дружна і працавалі ад цямна да цямна.
Продолжить чтениеПролистывая подшивку районной газеты, я нашла статью » Из Германии — пешком и на телегах». Читая эти строки, мне вспомнился рассказ Зинаиды Тимофеевны ОГУРЕЦКОЙ.
Продолжить чтениеУ рэдакцыю працягваюць паступаць пісьмы ветэранаў і людзей, якія перажылі жахі акупацыі. Сёння прапаноўваем чытачам успаміны жыхаркі в. Сар’я, былога вязня фашысцкіх лагераў смерці Любові Паўлаўны Скрыпко.
-Хутка я пайду з жыцця. Нічога не зробіш, за плячыма 90 гадоў. Але хачу, каб маладое пакаленне ведала, што такое вайна, колькі бед яна прыносіць людзям.
Продолжить чтениеАдбылося сумеснае пасяджэнне старшынь сельскіх Саветаў і землеўпарадкавальнай службы раёна, на якім абмеркаваны пытанні забеспячэння парадку на зямлі, добраўпарадкавання населеных пунктаў.
Дэпутаты і спецыялісты землекарыстання прааналізавалі прымяненне на практыцы зямельнага заканадаўства, яго магчымасці ў рабоце з гаспадарамі зямельных участкаў.
Продолжить чтение